1965-1966 Futbol sezonunda Türkiye Şampiyonu olan Beşiktaş’ın kadrosunda Ordu’lu Yusuf Katırcıoğlu’da vardı. Teknik Direktör: Ljubiça Spajiç’ın Teknik direktör olduğu kadroda Necmi Mutlu, Yavuz Çoker, Fehmi Sağınoğlu, Kaya Köstepen, Suat Mamat, Süreyya Özkefe, Coşkun Ehlidil, Yusuf Katırcıoğlu, Yusuf Tunaoğlu, Ahmet Özacar, Faruk Karadoğan, Güven Önüt, Ahmet Şahin, Sanlı Sarıalioğlu, Fethi Türkeş birlikte sevinçle şampiyonluk turu atmışlardı. Beşiktaş’da çok mutluydu, başarılıydı hayallerine kavuşmuştu.. Ama İstanbul’da yalnız kalmıştı. İstanbul’un baş dönderen hayatına bir türlü alışamamıştı.
Üstelik Yusuf Katırcıoğlu, Ankara’dan severek, isteyerek, mutlu bir evlilik de yapmıştı. Duygusallaşıyor, hep aklı ailesinde kalıyordu. Daha fazla ailesinin hasretine ve ısrarlarına dayanamadı, bir gün Baba Hakkı’ya konuyu açtı, anlayış ve izin istedi. Beşiktaş’ta tüm futbolcular Baba Hakkı’dan çok çekinirlerdi. Her futbolcuya tek tek elini öptüren “Baba Hakkı” sadece Yusuf Katırıcıoğlu’nuna elini öptürmezdi. Yusuf’a karşı apayrı bir sevgi ve saygı duyan Baba Hakkı’nın onay vermesi ile tekrar PTT’ye eski kulübüne geri döndü. Duygusal sebeplerden ayrıldığı Beşiktaş’la olan hikâyesi için, Yusuf’un Gazeteci Ahmet Gürpınar’a anlattığı yorumu özetle şöyleydi…