Sadece dünya çapında iyi bir oyuncun var diye şampiyon olunmaz!

Sadece birbirinden ünlü takımları çalıştırmış hocan var diye şampiyon olunmaz!

Sadece para babalarından oluşan bir yönetim kurulun var diye şampiyon olunmaz!

Sadece "Astığım astık, kestiğim kestik!" diye asık suratla dolaşıp, önüne gelene bağırıp çağıran bir başkanın var diye şampiyon olunmaz!

Sadece milyonlarca taraftarın var diye de şampiyon olunmaz!

Nasıl olur bu iş biliyor musun?

-Dünya çapında bir oyuncun olacağına birbirlerini tamamlayan iyi bir takımın olunca...

-Para babalarından oluşan bir yönetimin olacağına kendini kulüp sevdasına adamış, reklam peşinde koşmayan, gerekirse o kulüp için bekçilik yapan yöneticilerin olunca...

-"Astığım astık,kestiğim kestik" diyen bir başkanın olacağına kulübün değerlerine ve çıkarlarına önem veren, gerektiğinde özür dilemesini de bilen bir başkanın olunca...

-Sadece milyonlarca taraftarın değil, takımına aşık olan, peşinde koşan, ilkelerine bağlı, kulübün renklerini içinde taşıyan, "Mustafa Kemal'in askerleri" olunca...

Şampiyon olunur.

Beşiktaş işte bu birlikteliği sağladı. 

Onun için açık yolu.

Örneğin.. Bakın Akhisar maçına...

Kalecisi kendine güveniyor. Savunması nerede duracağını biliyor. Orta sahası birbirini tamamlıyor. Forveti birbirine gözü kapalı top atıyor. Teknik direktörü hangi hamleyi ne zaman yapacağını önceden hesaplıyor. Taraftarı sanki sahada koşuyormuş gibi kendini maça veriyor.

İçlerinde biraz daha öne çıkanlar yok mu? Var elbette.

Örneğin Quaresma... Örneğin Cenk Tosun... Örneğin Talisca... Örneğin Gökhan Gönül... Örneğin her zaman olduğu gibi Atiba...

Aklıma da gelmiyor değil; her şeye rağmen İTİDALLİ OLMAK lazım ama...

Yine de söylemeden geçemeyeceğim; şampiyonluk geliyor galiba...

O zaman!

Haydi hep birlikte: 

İZMİR'İN DAĞLARINDA ÇİÇEKLER AÇAR...